Column: Bonje met Epi snel opgelost

Een paar weken voor zijn overlijden op 27 mei 1995 had ik een gesprekje met Epi Drost. Het was tijd om een ruzietje bij te leggen en dat deden we in twee minuten. We konden altijd goed met elkaar opschieten en ik verklap hierbij dat ik zelfs stiekem tot zijn virtuele fanclub behoorde.

De manier waarop hij jarenlang de verdediging van FC Twente leidde, vond ik schitterend. Frivool, instinctief, maar toch ook heel geconcentreerd. Al kappend en draaiend ontdeed hij zich van drie tegenstanders om vervolgens met een strakke, gerichte pass een van de aanvallers aan te spelen, waardoor het ineens niet meer gevaarlijk was voor het eigen FC-doel, maar voor het doel van de tegenstanders.

Zoals hij voetbalde als vrije verdediger, zo leefde hij ook. Ik vond een citaat terug uit de Twentsche Courant van 8-8-1987. Daarin zegt hij: ‘Ik leef vlot en gemakkelijk. Een leven in de stijl van huisje-boompje-tuintje is me even gelukt, maar ik leef liever van de ene dag in de andere. Leven en laten leven, zo blijf ik het doen. Ik ben bijna 42 jaar en leef nog steeds. Veel mensen van 35 jaar hebben een vaste baan en een eigen huis, maar leven niet echt meer. De ene dag heb ik alles, de andere niets. Ik zie wel.’

[google]

Maar ik had destijds dus bonje met hem, want ik had circa maart-april van dat jaar in de reeds genoemde TC geschreven dat Stevo, de club waar Epi in 1995 trainer was, een aanbieding van 7000 gulden had gedaan aan een speler van Sportclub Enschede. Ik meen te herinneren dat het George Middelhoff was. Epi was boos, dat we de naam van de speler en vooral ook het te verdienen bedrag hadden genoemd. Hij viel tegen me uit, zei dat er niks van klopte, dat Stevo een gewone amateurvoetbalclub was en was mening dat het onacceptabel was om eventuele bedragen te noemen. Ik was het niet met hem eens. We kwamen er niet uit. Zijn ogen spuwden vuur en ik had afgedaan bij hem.

Zoals ik al zei, kwam ik hem medio mei tegen en we losten het incidentje op. We gingen vervolgens in goede harmonie onzes weegs. Morgen is het 25 jaar geleden dat hij plotseling overleed. Wat was ik blij dat we elkaar enkele weken eerder nog gesproken hadden.

Gijs Eijsink
Twentesport