Ode aan Epi Drost: Geen Paniek

De 21ste september zit in het geheugen van de diehard FC Twente-fan die tot de oudere jongeren behoort. Want het is de geboortedag van Eimert Drost, kortweg Epi. Hij zou vandaag 77 jaar geworden zijn. Hij werd echter slechts 49 jaar en acht maanden.

We moeten hem blijven gedenken. Dat zijn we aan zijn status van cultvoetballer verplicht. En dat gebeurt ook, want zijn beeltenis is door een handige opstelling van gekleurde stoeltjes te zien op de tribunes van Vak-P. Schitterende hommage aan de man die eind jaren zestig en begin jaren zeventig de defensie van de FC leidde en daarbij tegelijkertijd zijn veelzijdige techniek showde.

Een bal zomaar weg pillen uit de zestien? Dat deed Epi niet. Hij passeerde eerst een aanvaller van de tegenstander en daarna nog een om vervolgens de bal in een harde, rechte streep op de stropdas van Theo Pahlplatz of Jan Jeuring te leggen. Win-win. Gevaar geweken en meteen gevaar gesticht aan de overkant. Want ook zijn traptechniek was van zeer hoge kwaliteit.

Laten we Epi's geboortedag eren met het gedicht Geen Paniek, geschreven door Chris Willemsen. Het komt uit diens bundel Dood op de schoen.

Epi Drost (1945-1995)

Geen Paniek

nog vijf minuten te spelen
nog altijd geen doelpunten
twintig man op een kluitje
in de zestien van Twente

het Zuiderpark blijft vol
niemand verlaat het schip
aan de bal is die kleine
aan zijn schoenen Bison Kit

Lex Schoenmaker jaagt
Roger Albertsen jaagt
Henk van Leeuwen jaagt
Oeki Hoekema jaagt

hier die bal

André van Gerven schreeuwt
Niels Overweg schreeuwt
Ab Gritter schreeuwt
Kick van der Vall schreeuwt

weg die bal

maar die kleine geeft geen draad
hij lacht hij neuriet en hij zingt
en pingelt vrolijk voort
totdat het laatste fluitje klinkt

Gijs Eijsink