Brama: "Door Hölscher ben ik stabieler geworden in mijn spel"

Wout Brama keerde afgelopen zomer na vier seizoenen afwezigheid terug op het oude nest. De ervaren middenvelder kon de lokroep vanuit FC Twente niet langer negeren en was voornemens de club te helpen na de desastreuze degradatie van afgelopen seizoen. Brama heeft dan ook een duidelijk doel voor ogen.

“Ik ben hier naartoe gegaan om promotie te bewerkstelligen", laat de aanvoerder weten in gesprek met Leon ten Voorde van De Twentsche Courant Tubantia. "Als je er dan acht weken uit ligt, is dat wel een klap. We hadden net een goede reeks en er zat een stijgende lijn in. De vlagen van verbetering werden steeds groter."

Brama had niet de verwachting dat er na de schop van Ritsu Doan veel aan de hand zou zijn, vervolgens kreeg de middenvelder in het ziekenhuis te horen dat hij een buitenband in zijn knie bijna had afgescheurd. Iets waar Brama wel even van schrok.

"Vooral ook, omdat ik weet dat ik met mijn kwaliteiten op die positie in het elftal gemist zou worden. Ik ben in mijn hele carrière nog nooit zo druk geweest om mijn sterke punten zo naar voren te brengen als nu, om het zo maar eens te stellen", vervolgt Brama. "Het sturen, het neerzetten van jongens, het oppeppen, het blijven herhalen dat we energie moeten geven in een wedstrijd: dit elftal vraagt veel sturing", is de routinier reëel.

[google]

Als tegenvoorbeeld haalt Brama de succesperiode rond 2010 aan. "In een goede ploeg heb je wel vijf jongens die bepaalde dingen in het veld signaleren. In de gouden jaren van Twente hadden Theo (Janssen, red.) en Peter (Wisgerhof, red.) bijvoorbeeld dat. Dan riep Theo: hé we komen er hier een tekort. En dan losten we het zelf op."

Brama mist dat in het huidige FC Twente. "De jongens van nu zien wel als het ergens op het veld niet goed gaat, maar ze komen nog niet met de oplossing. Als ik constant twee man tegenover me heb, zeg ik: ‘kom er eens bij: Helpen’! Dat dat te weinig gebeurt, past ook wel een beetje bij een jonge ploeg.”

Het teveel willen sturen ging in de beginfase van het seizoen nog wel eens ten koste van zijn eigen spel, maar Brama geeft ook toe dat hij er even in moest komen. "In het begin speelden we ook met één 6, en daar hadden we defensief als ploeg moeite mee, omdat we met veel omschakelmomenten te maken kregen. Ik speelde in een heel grote ruimte en daar ligt niet mijn kracht. Dat hebben we na een periode omgezet, Tim Hölscher is naast me komen spelen, en daarna ben ik stabieler geworden in mijn spel", besluit hij.