Column: Voetbalwees

Vanuit mijn ooghoek zie ik iemand in een wit Twenteshirt de ontbijtzaal binnenlopen. Hij draait zich richting de schaal met gekookte eieren en ik lees de naam "Epi Drost" op zijn rug. Ineens, midden in Ho Chi Minhstad in Vietnam, met een kom beef noodlesoup voor mijn neus, is er het besef: FC Twente bestaat misschien niet meer als ik thuiskom.

Ik denk aan mijn vader, met wie ik naar alle thuiswedstrijden ga. Ieder keer spreken we een tijd af, maar hij is steevast een half uur te vroeg. We rijden naar het stadion en ik irriteer hem op een traditionele wijze tijdens het inparkeren. Pas als hij roept: "Dan rij jij de volgende keer maar!", dan staat de auto op de juiste plek. Een paar minuten later kijken we, met een bekertje koffie zo heet als lava in onze handen, zwijgend naar de warming up van de spelers.

Ik denk aan de "NohNoh-man", die een rij achter mij in in het stadion zit. Hij heeft zijn bijnaam gekregen omdat hij bij iedere beweging "Noh! Noh!" roept. Op de tribune kopt hij mee, schopt hij mee en hij roept bijna direct: "Skiet 'tan! Skiet 'tan! Kuuk'n!", als de bal de middenlijn heeft gepasseerd. Buiten het stadion zal het een heel normale man zijn, maar binnen lijdt hij aan een wilde vorm van Blaise de la Tourette.

Ik denk aan de man naast mij in het stadion die op zijn 84ste levensjaar nog elke thuiswedstrijd met de trein uit Ede komt. Een koude pannekoek opgerold in z'n binnenzak als versnapering voor tijdens de rust.

Ik denk aan de "Programma 1 Euro-meneer", die met zijn stemgeluid altijd maar weer het startsein is voor een heerlijke middag. En ik denk aan de man een paar rijen voor mij, die er iedere thuiswedstrijd er slechter uitziet, maar er wel altijd is.

Ik kijk naar de man in het Twenteshirt die inmiddels twee gekookte eieren op zijn bord laat balanceren. Hij komt uit Amsterdam, heeft een seizoenkaart en rijdt om de twee weken naar Enschede. Hij is gek. Net als mijn vader, de NohNoh-man, de Programma 1 Euro-meneer, de 84 jarige held en de zieke man. Maar ook ik. Iedere supporter is gek. Altijd weer betalen, om weinig te vieren en veel te balen.

[google]"Klotenieuws, hè! Degradatie man! Maar ook in de Jupiler League blijven we gaan toch?", roept de Amsterdammer door de ontbijtzaal. "Natuurlijk, Epi! Wat moeten we anders? We zijn toch supporters: Slaven op klapstoeltjes en de ondergeschikten van de idioten op het pluche...", hoor ik mezelf dapper zeggen. Ik buig me over mijn noodlesoup en meer en meer flamboyante medesupporters, die op het punt staan om samen met mij voetbalwees te worden, schieten door mijn hoofd. Iedereen is gek geworden...

CEAZ

CEAZ schrijft naar eigen zeggen stukjes. Niet meer, niet minder. De ene keer over FC Twente de andere keer over dingen die hem opvallen in het dagelijks leven. Waar het vooral op neerkomt: CEAZ geeft ongevraagd zijn mening. Volg CEAZ ook op Facebook.
[ligatus]