Succes, salaris en Enschedese strijd: Het verhaal van de eerste contractspeler van FC Twente

FC Twente werd in 1965 opgericht. De eerste speler die een contract tekende bij de pas opgerichte club was Willem de Vries. Op 22 augustus 1965 maakte hij zijn debuut voor FC Twente tegen Telstar. Hij speelde tien seizoenen voor de Enschedese club. Vandaag (20 oktober) vier hij zijn tachtigste verjaardag.

Het gaat momenteel goed met de oud-voetballer. "Alleen de rug laat me een beetje in de steek. Voor de rest nog kerngezond." Helaas zit het er voor hem niet meer in om elke thuiswedstrijd van FC Twente te bezoeken, wat hij nog niet zolang geleden nog wel deed. "Maar het is nu te ver lopen, een parkeerplaats voor het stadion zou mooi zijn", vertelt De Vries in gesprek met RTV Oost.

FC Twente werd in 1965 opgericht uit een fusie tussen Enschedese Boys en Sportclub Enschede. "Mijn ouders waren van eenvoudige komaf, dan behoorde je dus tot de Boys. Sportclub was de club van de elite. Er was echt strijd tussen die twee clubs." Ondanks dat hij tot de Boys behoorde, maakte hij in 1963 de overstap van Enschedese Boys naar Sportclub Enschede. "Ja, dat moest ik wel horen. Sportclub speelde Eredivisie en ik kon er meer verdienen", aldus de oud-verdediger.

Toen de Enschedese clubs fuseerden en FC Twente ontstond, was De Vries de eerste die een contract aangeboden kreeg. "3500 euro per jaar. Premies per punt en zo’n zes euro voor elke training. Kom daar nu nog eens om", zegt de lachende jarige man. Na een tijdje ging FC Twente zich mengen met de top van Nederland. "Dat kwam vooral door de komst van Kees Rijvers als trainer, de beste die ik heb gehad."

"We misten in 1974 het landskampioenschap op een haar na. En hebben nog altijd het record van de minst gepasseerde verdediging. Dertien goals tegen in een heel seizoen, dat was 1972 met Piet Schrijvers in het doel, Cees van Ierssel en Kalle Oranen als backs en ik samen met Epi Drost in het centrum. Prachtige Europese wedstrijden gespeeld. Da’s toch mooi als je daar nu nog steeds verhalen over hoort", vertelt De Vries.

Hoewel De Vries jeugdinternational was, bereikte hij het 'echte' Oranje nooit. "Een ernstige knieblessure gooide roet in het eten." Opmerkelijk genoeg werd hij wel oud-international. "Jongens als Theo Laseroms, Hans Eijkenbroek en Daan Schrijvers kwamen in Oranje, ook niet de minsten. Piet Lagarde keepte op een gegeven ogenblik bij ons en die speelde ook bij de oud-internationals. Hij vroeg me een keer mee te doen en sindsdien speelde ik altijd met de oud-internationals. Prachtige tijd", blikt de tachtigjarige oud-profvoetballer terug.

Uiteindelijk speelde de oud-centrale verdediger tien seizoenen bij FC Twente. Hij speelde maar liefst 220 eredivisiewedstrijden in het shirt van de club. In zijn laatste jaar maakte hij nog een heel bijzonder seizoen mee. Toen behaalde FC Twente de finale van de UEFA Cup. Helaas kon hij niet meespelen tijdens de wedstrijden in de halve finale tegen Juventus, die over twee wedstrijden met 4-1 werd gewonnen en de duels in de finale. Destijds werd de finale nog over twee wedstrijden gespeeld. FC Twente speelde heenwedstrijd 0-0 gelijk op bezoek bij Borussia Mönchengladbach. De returnwedstrijd werd helaas met 1-5 verloren.

De Vries kijkt terug op een prachtige tijd bij FC Twente, maar baalt nog wel van één ding. "Het enige waar ik spijt van heb, is dat ik nooit een huis heb gekocht. Het was een schitterende tijd die ik meegemaakt heb bij Twente. De spelers van toen komen nog regelmatig bij elkaar, het is altijd weer gezellig." Vandaag viert hij zijn tachtigste verjaardag met zijn vrouw, twee dochters en vrienden. "Dan ben je toch een bofkont", besluit De Vries met een lach.