Tubantia verdedigt keuze om 'gediscrimineerde' Ugur een podium te geven

De Tubantia kreeg afgelopen week extra veel kritiek te verwerken na het plaatsen van het artikel over Ugur Zevfi. De 32-jarige jeugdtrainer werd eerder dit jaar ontslagen door de club, maar hield daar een slecht gevoel aan over. Sterker nog hij denkt dat zijn ontslag te maken heeft met zijn afkomst en drukt FC Twente daarmee in de discriminatie / racisme hoek.

FC Twente kon zich totaal niet vinden in de woorden van Ugur en kwam met een duidelijk statement. "Wij distantiëren ons in alle opzichten van het verhaal van Ugur Zevfi en betreuren het dat hij dit gevoel heeft. We willen een club zijn die middenin de samenleving staat en die er is voor alle kleuren en culturen, voor iedereen."

Ugur en de Tubantia kregen bakken met kritiek over zich heen nadat het artikel was gepubliceerd. Mensen waren boos op Ugur omdat hij op deze manier de club beschadigde. Ook was er kritiek op de schrijver van het artikel en de krant zelf. Waarom een gefrustreerde oud-werknemer een dergelijk podium bieden? Een aantal lezers besloot zelfs hun abonnement op te zeggen.

[google]

Vandaag legt Paul Berkhout, adjunt-hoofdredacteur van de TC Tubantia, uit waarom de krant Ugur een podium heeft gegeven terwijl de redactie er zelf van overtuigd was dat racisme bij FC Twente niet speelt.

"Waarom verdient 'dat rare gevoel' van Ugur dan toch zo'n podium? Omdat we als krant bij dit onderwerp altijd veel redenen weten te bedenken om erover te zwijgen. Maar dat het veel belangrijker is om te kijken naar de argumenten om er juist wel over te schrijven. Het gevoel van Ugur is niet verzonnen, het bestaat. En vermoedelijk lopen er in deze regio veel mensen rond die menen dat ze anders worden behandeld door hun afkomst of kleur."

"Als krant willen we middenin dit maatschappelijke debat staan. Door een verbindende schakel te zijn tussen partijen, zonder daarbij zelf partij te kiezen. Dat leidt soms tot ongemakkelijke discussies en moeilijk te staven beweringen. En het leidt tot kritiek van lezers die zich ergeren aan het gemak waarmee iemand in de rol van slachtoffer kruipt."

"Maar, zoals een bekend Twents gezegde luidt: vaak ben je te bang. Wie de moed heeft om over zijn gevoelens te praten, is geen slachtoffer. Integendeel. Ugur Zevfi verdiende een podium omdat we in deze tijd onze gevoelens moeten delen, zodat we elkaar beter leren begrijpen."